01. Hang'n'Over 02. This Is The Day 03. Story Of Things That Should Not Be 04. Traveller Blues 05. Grime Whorehouse 06. Trespasstellers 07. Inspire 08. Regression 09. Born To Be Zakk Wylde 10. Betty Pyro 11. Moment Of Truth
Cztery lata musieliśmy czekać na siódmą studyjną płytę opatrzoną logo Corruption, ale powodów tego oczekiwania było kilka, a chyba najważniejszy to zmiany składu. W skrócie - od czasów "Bourbon River Bank" w zespole pozostał tylko Anioł. To tyle tematem wstępu i bierzmy się za "Devil's Share". Zimne piwo do ręki (a dla bardziej wymagających szklaneczka burbonu) i lecimy!
Otwierający płytę numer "Hang'n'Over" w zasadzie wyjaśnia nam wszelkie wątpliwości "czy nowy skład podoła". Pewnie, że chłopaki dali radę i tutaj jakiekolwiek wątpliwości się kończą. Pozwolę sobie dodać, że chyba jeszcze nigdy wcześniej w Corruption perkusja nie grała tak gęsto. Cały materiał jest dosyć zróżnicowany, bo mamy mocno metalowe fragmenty ("Inspire" czy "This Is The Day"), jest też bardziej lirycznie ("Regression"), poprzez akustyczny "Trespasstellers", a na typowych rockerach kończąc. A i to nie wszystko, bo to przecież Corruption i u nich to norma.
Dwa słówka o zaproszonych gościach. Pierwszym jest Sławek Wierzcholski z Nocnej Zmiany Bluesa, który zagrał na harmonijce w utworze "Traveller Blues". Polecam użyć wyobraźni podczas odsłuchu tego utworu. U mnie od razu pojawiły się wizje bezkresnych krajobrazów z amerykańskich filmów drogi, a to co Sławek odgrywa na harmonijce to naprawdę głowa mała. Gość numer dwa to Krzysztof Sokołowski z Exlibris/Night Mistress, który zaśpiewał w utworze "Born To Be Zakk Wylde", o którym będzie osobny akapit. Panowie zdecydowanie ubarwili ten materiał i sprawili się wyśmienicie.
To od razu załatwmy temat coverowy. "Born To Be Zakk Wylde" jest dosyć wyjątkowym numerem, bo poświęcony wiadomemu gitarzyście, a składający się z dwóch części. Fragment zasadniczy to lekko zmodyfikowany "Born To Be Wild" Steppenwolf, a w środek elegancko wpleciono "Holy Diver" nieśmiertelnego Dio. Jak dla mnie to jest to przysłowiowy "strzał w 10" (spodobał się też Zakkowi, o czym wspomniał na swoim Twitterze). Po prostu ten kawałek niesamowicie siedzi w głowie. Zresztą podobnego zdania musiał być Anioł, bo właśnie do tej kompozycji został nakręcony teledysk (na którym nawet mnie widać!). Hmm... tutaj małe zastrzeżenie dla tych, którzy niezbyt uważnie śledzą losy kapeli - na klipie mamy już innych muzyków, gdyż w Corruption doszło do kolejnych zmian, ale to temat na inną okazję.
Wracając do "Devil's Share", koniecznie należy jeszcze wspomnieć o utworze, który zamyka ten album. "Moment Of Truth" to niesamowicie rozbudowana kompozycja, która trwa ponad 9 minut. Klimatyczny wstęp, ze świetnym zwolnieniem, a później dopiero "się dzieje się". Pulsujący rytm tego kawałka doprowadza słuchacza na skraj psychodelii i przy okazji niesamowicie buja. Sporo w tym graniu jest transu i klimatu. Muszę przyznać, iż "Moment Of Truth" zrobił na mnie największe wrażenie jeśli chodzi o snucie opowieści. I jest to idealne zakończenie tego bardzo dobrego albumu.
No właśnie... tak tytułem podsumowania - Corruption nagrało bardzo dobry album. Dosyć zróżnicowany, ale i spójny stylistycznie. Tak, tak... mamy tutaj i momenty zdecydowanie bardziej metalowe, są fragmenty wręcz bluesowe, jest i spokojna ballada, ale ponad wszystko jest stoner, a w tym temacie Corruption to już klasa sama dla siebie. "Devil's Share" podszedł mi od pierwszego słuchania i dosyć często wracam do tej płyty. Nawet napisanie tej recenzji jakoś tak odkładałem na później, żeby częściej z tym krążkiem obcować. Widzę teraz, że na nic nie pomarudziłem w tekście... hmm... nie będę się specjalnie wysilał, żeby znaleźć coś do ponarzekania. Niespecjalnie jest na co i tyle w temacie "Devil's Share".
