1. Rebellion 2. After the Sepulture (new version) 3. I Love the Dead (Alice Cooper cover) 4. Static Journey 5. Into the Pentagram (new version) 6. Unnamed 7. Static Journey (Deutsche version)
Reedycją tego materiału zajmowało się już kilka wytwórni. Tym razem dzięki współpracy z Century Media ukraińska wytwórnia Metal Scrap Records w 28 lat po wydaniu "Rebellion" wypuściła reedycję tej EP'ki kultowego szwajcarskiego zespołu Samael. Fani black metalu zapewne wiedzą, że Samael był jedną z najważniejszych w Europie (także i na świecie) kapel tworzących na początku lat 90. black metalową scenę (obok kapel ze Skandynawii i niektórych zespołów z USA, czy Grecji). Jednak black metal Samaela nie był aż tak oczywisty jak chociażby Skandynawów, co było od początku słychać w kompozycjach Szwajcarów. Tym bardziej, że przy czwartym albumie "Passage" zespół ujawnił jeszcze bardziej swoje inklinacje do muzyki elektronicznej i industrialnej. I właśnie EP'ka "Rebellion" stała się jakby pomostem pomiędzy - i tak tolerancyjnym - black metalem (w wykonaniu Samaela) a symfonicznym zindustrializowanym black metalem, a ostatecznie industrialnym metalem.
Pamiętam jak było sporo zamieszania wśród fanów w 1995 roku po wydaniu "Rebellion". Jedni byli zniesmaczeni, inni zachwyceni, ale wszyscy byli zszokowani. Niektórzy sądzili, że to jednorazowy wybryk zespołu. Zwłaszcza, że był to okres kiedy to na metalowej scenie zaczęły pojawiać się klawiszowe projekty typu Mortiis, potem album "Dauði Baldrs" Burzum, znacznie potem solowy album Xytrasa (klawiszowca Samaela). Jednak następca "Rebellion" (album "Passage") rozwiał wszelkie wątpliwości. Samael żegnał się z black metalem.
Póki co "Rebellion" zawierało utwór tytułowy, w stylu Samael jaki znaliśmy z poprzedniego albumu "Ceremony of Opposites", oraz dwie nowe wersje starszych utworów. Pierwszy to "After the Sepulture" oryginalnie pochodzący z albumu "Blood Ritual" (1992 r.), jednak ta wersja jako singiel została wypuszczona rok po "Blood Ritual"). A drugi to "Into the Pentagram" (kultowy track z demo "Medieval Prophecy" (1988 r.), a następnie album "Worship Him" (1991 r.). Owe utwory były przede wszystkim czystsze i wyraźniejsze w brzmieniu niż ich pierwowzory. Ponadto "Into the Pentagram" jest nieco przearanżowany. Dodano klawiszowe motywy, przez co utwór stał się przestrzenny. Zdecydowanie ten kultowy utwór objawił się w nieco innej formie, bardziej dojrzałej ale wciąż drapieżnej i mrocznej.
Natomiast cover Alice Coopera "I Love the Dead" diametralnie zmienił oryginalną wersję w mroczny gotycki metalowy utwór. Samael tutaj wykazał się bogatą wyobraźnią muzyczną i udowodnił, że nie zawsze oryginał musi być lepszy od coveru. Zaskoczeniem okazał się "Static Journey" łączący w sobie cechy muzyki dark ambient z zimnym industrialem i chwilami w nieco neo-folkowym klimacie. Utwór mroczny i bardzo ponury, całkowicie klawiszowy i oczywiście zupełnie niemetalowy. Krążek zawiera dwa ukryte utwory - gdzie pierwszy z nich "Unnamed" to kolejny kawałek w stylu muzyki ambient o bardzo baśniowym klimacie. Kompozycja ukazała interesujące połączenie klimatycznej gry gitary basowej, automatu perkusyjnego i klawiszy. "Unnamed" złowieszczo przeszedł do tzw. niemieckiej wersji "Static Journey". Wersja ta dodatkowo wprowadziła niemieckojęzyczne recytacje i pojedyncze złowrogie bestialskie wrzaski. Co jeszcze bardziej zbliżyło ten track w industrialne rejony.
I jak wspomniałem powyżej, EP'ka "Rebellion" jest jakby mostem. Być może dlatego nie jest do końca spójna. Na jednym brzegu czai się jeszcze "samaelowski" black metal, a na drugim wyraźnie już słychać industrialny metal ze pewną ilością elektroniki. A po środku drogi (mostu)... dark ambient.
Materiał wydany przez Metal Scrap Records jest limitowaną edycją DeLuxe z półprzezroczystą płytą CD z 24-karatowego złota, zamkniętą w eleganckim, luksusowym 6-stronicowym digipaku Soft Touch z wytłoczoną złotą grafiką. Wewnątrz dodana jest luksusowa teksturowana naklejka. A pierwsze 50 egzemplarzy zawiera ekskluzywną naszywkę.
