SARS to kapela pochodząca z Rzeszowa, która lada moment wypuści swój debiutancki krążek: "Synthetic Domination". Nie będzie to jednak jej pierwsze poważniejsze wyjście do ludzi, bowiem w okolicach lutego 2021 roku zmaterializowała się EP-ka "thRough Reality". Jeszcze wcześniej zespół na swoim koncie posiadał dwa kawałki wypuszczone w formie singli, a na mini-albumie do nowych wersji "Thought Flood" i "Bastard Nation" dołączyły trzy zupełnie nowe kompozycje. Bez zbędnego pitolenia sprawdźmy, co chłopaki mieli nam muzycznie do powiedzenia!
"thRough Reality" ukazał się w wersji cyfrowej m.in. na stronie Bandcamp zespołu i zawiera niecałe 16 minut muzyki. Tę można sklasyfikować jako death metal, choć muzycy wrzucają do niego również i elementy innych stylów, w tym chociażby groove metalu czy metalcore'u (tutaj przychodzą na myśl fragmenty "77" lub "Headvision"). Nie spodziewajcie się jednak nie wiadomo jakich stylistycznych rewolt: muzyka zawarta na EP-ce jest dosyć prosta i nieskomplikowana. Słychać wyraźnie, że SARS tym wydawnictwem stawiał dopiero pierwsze kroki w muzycznym świecie - nie wszystko jest tutaj jeszcze poukładane. Brakuje mi przede wszystkim bardziej rozbudowanych partii gitar. W takim "Thought Flood" i "Bastard Nation" ładnie się dzieje w tle, ale już w otwierającym wydawnictwo "Delighted Frost" pomiędzy dźwiękami rwanego riffu zieje pustką - przydałoby się więcej "hałasu" na drugim planie. Na EP za ten element odpowiadał Cinek i nie wiem, czy nie powinien on pomyśleć nad znalezieniem drugiego "wioślarza" - w końcu co dwie głowy to nie jedna. Nie obraziłbym się też o szczyptę melodii. Ja wiem, że metal to nie rurki z kremem, ale jednak fajnie jakby w głowie coś tam po kilkukrotnym przesłuchaniu materiału na dłużej jednak zostało. Bo mi się ostały tylko te singlowe, najbardziej dopieszczone kompozycje.
Debiutancka EP-ka SARS nie jest jakimś wybitnym dziełem, ale ja tam po niej chłopaków skreślać nie zamierzałem. Wokalnie jest w porządku, muzycznie też słychać, że instrumentów po raz pierwszy w rękach nie trzymali. Ale mimo wszystko na EP-ce jest zbyt prosto - materiał przelatuje przez uszy. Można było dłużej przysiąść nad poszczególnymi numerami, rozbudować je, dodać jakieś zmiany tempa, ozdobniki i, bo ja wiem, solówki? Trochę więc elementów do poprawy można znaleźć. Czy na pełnym albumie będzie już lepiej? Zaraz się przekonamy!
