Gwiazdą wieczoru była założona w 1988 roku szwedzka grupa Sorcerer. Z oryginalnego składu ostał się jeno wokalista, ale za to na gitarze czaruje tam jedyny i niepowtarzalny Kristian Niemann. Zresztą, to nie jedyny były muzyk Therion w kapeli. Na basie bowiem Justin Briggs, który wspomagał Christofera i spółkę w latach 2019-2021, a i samego frontmana - Andersa Engberga - usłyszymy na "Live in Midgård". Był to dopiero drugi występ zespołu w Polsce i... drugi w goleniowskiej Rampie. Zespół nieco się na swój koncert spóźnił, ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Wykorzystując przerwę i skupienie się dużej części fanów na papierosach i złocistych trunkach udało mi się znaleźć idealną miejscówkę. Pierwszy rząd, centymetry od gitary Niemanna? Lepiej być nie mogło! Oczywiście wiązało się to z faktem, że partie innych muzyków były zagłuszane przez będący na wyciągnięcie ręki instrument (zwłaszcza wiosło Petera Hallgrena), ale było to poświęcenie, na które byłem gotowy.

Mimo iż Sorcerer jest w trakcie promocji swojego najnowszego, bardzo ciepło przyjętego krążka, to w Goleniowie setlista okazała się zaskakująco zróżnicowana. Owszem, usłyszeliśmy kawałki z "Reign of the Reaper", ale jakby nie liczyć, to najwięcej czasu antenowego dostał "The Crowning of the Fire King" z 2017 roku. A po drodze nie zabrakło również i przedstawicieli pozostałych płyt Szwedów. Były powoli kroczące, miażdżące riffy, były znakomite, techniczne solówki, były też wlewające w ten cały doomowy mrok odrobinę światła melodie. No i były także... wspólne śpiewy. Byłem zaskoczony tym, jak Sorcerer został tutaj przyjęty: nie dość, że frekwencja dopisała, to jeszcze publiczność potrafiła chóralnie odśpiewywać niektóre refreny (a przecież Sorcerer nie jest kapelą o takim statusie jak chociażby Candlemass). I Anders jakoś specjalnie do tej wspólnej zabawy namawiać nie musiał. Choć słowo "zabawa" muszę jednak dać w cudzysłów, bo to jednak doom - większość kawałków mimo wszystko była powolna, więc co najwyżej było głośne klaskanie czy skandowanie. Nawet barierek pod sceną nie było, bo i po co? Przecież wiadomo, że nikt nie będzie tu pogo robił.