Omawiane wydawnictwo Zoharum - New Experimental Art to muzyczne wykopaliska, zawierające materiały wydane pierwotnie na dwóch kasetach w 1989. Zostały zremasterowane przy pomocy możliwości współczesnej technologii. Za pseudonimami Vidna Obmana i PBK kryją się Dirk Serries i Philip B. Klinger, artyści bardzo płodni i zasłużeni w dziedzinie muzyki elektronicznej. Tutaj postanowili podjąć współpracę.
Ta muzyka sprzed 34 lat doskonale się dzisiaj broni, nie trąci myszką. Jest ona przeznaczona dla specyficznej grupy ludzi - do której i ja się zaliczam - którzy dobrze odnajdują się w takich dźwiękach. Dla pozostałych ta muza może wydać się zbyt jednostajna. Moim zdaniem monotonna nie jest, wręcz przeciwnie, prezentuje bogatą paletę muzycznych barw. Poszczególne utwory posiadają swój odrębny charakter, pod względem użytych środków wyrazu.
Wg materiałów prasowych ten materiał należy przesłuchać za jednym podejściem, dopiero wtedy ujawni swą pełnię atrakcyjności. Zgadzam się z tym. Drugi krążek jest kontynuacją pierwszego. Zgadzam się również że są to klimaty wytwórni Cold Meat Industry. Jest to klasyczny dark ambient. Muzyka jest mroczna i eteryczna, uduchowiona, stworzona z wysoką kulturą dźwięku i brzmienia. Panuje na niej nastrój smutku, zagubienia, niepewności, niepokoju, dezorientacji.
Miejscami do głosu dochodzą bardziej gwałtowne, negatywne uczucia. Muza wtedy przytłacza ciemnością i rozpaczą, nawet grozą. Na nić smutku nanizane są kolejne, wielobarwne, o różnej fakturze utwory. Muza stopniowo, najpierw na pierwszej płycie, kontynuując to na drugiej, wzmaga swoją siłę oddziaływania. Dlatego, jak wspomniano, najlepiej odsłuchać oba krążki jeden po drugim. Pomimo wszystko album nie robi takiego wrażenia jak najwybitniejsze dokonania dark ambient. Jest to jednak bardzo solidna rzecz.
Livius Pilavi / [ 13.12.2023 ]
|
