Historia Skid Row zaczyna się w 1986 roku, kiedy to 22-letni gitarzysta Dave "The Snake" Sabo dał kasetę demo swojemu przyjacielowi i współpracownikowi Rachel Bolan. Rachelowi spodobało się to, co usłyszał i wkrótce zaczęli pisać razem piosenki. Chłopakom świetnie się ze sobą współpracowało i niedługo potem postanowili założyć własny zespół. Gitarzysta Scotti Hill, który grał wcześniej przy kilku okazjach z Rachelem i perkusista Rob Affuso dopełnili podstawowego składu grupy.
Pomimo żmudnych poszukiwań wokalisty, które trwały przez długie miesiące, wciąż nie udawało się znaleźć osoby, jakiej szukali, kogoś z nastawieniem takim jak Skid Row. Rozwiązanie pojawiło się w 1987 roku w Kanadzie, gdy przyjaciel Snake'a zobaczył paczkę dzieciaków grających covery podczas przyjęcia weselnego dla znanego fotografa rock'n'roll'owego, Marka Weissa. Spodobał mu się 19-letni wokalista i dlatego zaproponował, żeby zespół go przesłuchał i wypróbował. Wkrótce potem chłopaki wysłali Sebastianowi Bachowi kasetę demo z ich piosenkami. Sebastian był naprawdę podekscytowany, kiedy przesłuchał kasetę i poleciał na przesłuchanie do New Jersey. Już po pierwszej piosence zespół wiedział, ze Sebastian był tym wokalistą, którego cały czas poszukiwali. Klimaty od razu pasowały. Resztę 1987 roku spędzili na próbach i w 1989 dogadali się z Atlantic Records; pojechali do Wisconsin z producentem Michaelem Wagnerem, żeby pracować nad swoją pierwszą płytą.
"Skid Row" został wydany 25 stycznia 1989 roku i zawierał hity takie jak "18 and Life", "I Remember You" czy "Youth Gone Wild". Nagranie okazało się światowym sukcesem. Promocja albumu objęła trasę koncertową z Bon Jovi. W lipcu 1989r. zakończyli swoją pierwszą trasę w Japonii. W sierpniu 1989 dołączyli do Bon Jovi, Mötley Crüe, Cindirella, Ozzy'ego Osbourne'a, Gorky Park i the Scorpions i zagrali na Moskiewskim Muzycznym Festiwalu Pokoju. Koncert był ogromnym sukcesem. Wkrótce potem zespół wyjechał w trasę razem z Mötley Crüe.
W 1990 grupa kontynuowała trasę przez Stany Zjednoczone jako support dla Aerosmith oraz nagrała utwór Sex Pistol "Holiday in the Sun" na składankę "Stairway to Heaven/Highway to Hell". Wydali tez swoje pierwsze domowe video "Oh Say You Can Scream" ze scenami z trasy dookoła świata. Resztę roku 1990 i początek 1991 grupa spędziła na pisaniu i nagrywaniu utworów na drugi album. Krążek "Slave To The Grind" był cięższy niż poprzedni i zaprowadził debiutancki utwór na pierwsze miejsce listy przebojów Billboard. To był pierwszy hard rockowy album, jaki kiedykolwiek królował na pierwszej pozycji.
Później Skid Row promowali "Slave to the Grind" podczas trasy po Stanach Zjednoczonych, Europie i Australii z Guns 'N' Roses. Trasa obejmowała show na stadionie w Wembley przed tłumem, w którym znajdowało się ponad 80 tysięcy ludzi. W styczniu 1992 zespół po raz pierwszy pojechał do Ameryki Południowej, gdzie dał dwa występy na Hollywood Rock Festival w Brazylii. Każdej nocy grali tam dla około 50 tysięcy osób. W roku 1992 zespół był bardzo zajęty. Rozpoczęli swoją pierwszą promującą i najważniejszą trasę w USA. Ich koncerty poprzedzały na scenie występy grup takich jak Pantera czy Soundgarden. Podczas tournee chłopakom udało się nagrać EP zatytułowany "B-Side Ourselves", na którym znalazło się 5 piosenek. Dzień po jego wydaniu zespół udał się do Milan, żeby dokończyć trasę. Potem podróżowali do Południowej Ameryki i znowu do Europy. Podczas pobytu w Europie dołączyli do Iron Maiden na festiwalu Monsters Of Rock Festival. Potem z kolei udali się do Japonii.
W 1993 zespół zrobił sobie przerwę od koncertów i wydał dwa domowe video "No Frills Video", zlepek teledysków z albumów: "The Slave To The Grind" i "B-Side Ourselves" oraz "Roadkill", na którym umieszczono , wywiady i ujęcia zza sceny.
Pod koniec roku 1994 rozpoczęto tworzenie nowego materiału na trzeci album "Subhuman Race". Płyta została wydana w marcu 1995 r. Zespół spędził cały rok koncertując z Van Helen w USA, a potem skończył trasę występami w Europie i Japonii. Z kolei koniec roku 1995 to pojawienie się singla "Subhuman Beings On Tour". Po tylu latach tournee rok 1996 okazał się rokiem złym dla Skid Row. Członkowie zespołu postanowili odpocząć od występów i pisania. Ostatni show odbył się w Południowej Ameryce w sierpniu 1996 r. Grupa zagrała z Argentynie i Brazylii i stało się całkowicie jasne, że coś zostało utracone. Braterstwa widocznego kiedyś na scenie już tam nie było. W grudniu grupa odwołała występ rozpoczynający występy KISS i to ostatecznie doprowadziło do jej rozpadu. Członkowie Skid Row zaczęli poświęcać się innym projektom. Rachel Bolan stworzył nagranie ze swoim zespołem Prunella Scales. Scotti Hill utworzył zespół z dawnymi przyjaciółmi nazwany Chrome Daddy. Tymczasem Rob Affuso zaczął pracować na pełen etat z Soul System.
W 1997 Kelley Deal z The Breeders utworzył The Last Hard Men i zaoferował Sebastianowi udział w zespole. Wydali cover utworu Alice Cooper "Scool's Out", który można znaleźć na ścieżce dźwiękowej "Krzyku". A ostatnio Sebastian zrobił całą płytę demo TLHM, która jest dostępna do nabycia na jego stronie internetowej. W 1998 Sebastian utworzył grupę Sebastian Bach & Friends i pojechał w trasę po klubach w Stanach. Zespół wyjechał później również do Japonii i nagrał album live, który wydano w tym samym roku. Na tym albumie znalazło się też 5 całkiem nowych utworów.
Reszta chłopaków, Snake, Scotti i Rob dalej robili muzykę razem w nowym zespole Ozone Monday, w którym śpiewał Shawn McCabe. Rob został potem w 1998 r. zastąpiony przez Charlliego Millsa, starego kumpla zespołu. Grupa otwierała 3 razy KISS, a na przełomie roku 1998 i 1999, oraz w lipcu roku 1999, zespół grał przed Mötley Crüe. Niestety 26 lipca 1999 roku Shawn McCabe opuścił grupę, aby powrócić do swojego starego zespołu. Tak doszło do rozpadu Ozone Monday i początku czegoś starego i nowego...
Rachel, Snake, Scotti i Charlie zdecydowali, ze czas reaktywować Skid Row i rozpoczęli poszukiwania wokalisty. Zespół przesłuchał kilkunastu przez okres kilku miesięcy i za pomocą Internetu odkrył Solinger, grupę z Teksasu. Rachel ściągnął kilka ich mp3 i postanowił skontaktować się z Johnym Solingerem w sprawie przesłuchania. Chłopaki byli pod wrażeniem występu Johnny'ego i w styczniu 2000 roku został on oficjalnie prowadzącym wokalem dla Skid Row.
Już tydzień później do zespołu wpłynęła oferta występu podczas trasy KISS Farewell. Tournee rozpoczęło się w marcu 2000 r. w Phoenix, w Arizonie, a skończyło w październiku tego samego roku. W środku trasy Charlie Mills postanowił odejść z zespołu. Rachel połączył siły twórcze z Philem Vraone w Prunella Scales, więc tak automatycznie został zastąpiony Charlie. Phil, wcześniej członek Saigon Kick zakończył trasę KISS i stał się oficjalnym członkiem Skid Row.
W 2001 chłopaki wzięli udział w trasie po klubach w różnych częściach USA. Potem wrócili do studio, żeby pracować nad swoim nadchodzącym albumem. Zespół wydał też w kwietniu 2002 r. nowy singiel "Thick is the Skin". Krótko po wydaniu go, Skid Row ogłosił swój udział w tournee "Rock Never Stops" - zespół wrócił na trasę w czerwcu 2002 z supportem Jackyl, Vince Neil i Tesla. Po wrześniu 2002 zespół prawdopodobnie powrócił do studia, aby dokończyć nowy tak bardzo oczekiwany album!!
Album "Thickskin" ukazał się w 2003 roku, czyli 9 lat po poprzednim krążku. Na perkusji zagrał Phil Varone, który w 1999 roku dołączył do składu, by w 2002 roku odejść i ponownie powrócić do Skid Row. W 2004 roku Phil definitywnie opuszcza zespół, a w jego miejsce na chwilę pojawił się Tim DiDuro, szybko zastąpiony przez Dave Gara. Rok 2006 przynosi kolejną płytę studyjną "Revolutions Per Minute". W 2010 roku następuje kolejna zmiana perkusisty, a nowym nabytkiem jest Rob Hammersmith.
Rok 2015 przynosi kolejne zmiany składu: odchodzi wokalista Johnny Solinger, a w jego miejsce pojawia się Tony Harnell, który w tym samym roku wypada z zespołu. Nowym głosem Skid Row zostaje w 2017 roku ZP Theart, który odszedł w 2022. Na jego miejsce wskoczył Erik Grönwall i już z nowym wokalistą zespół wydaje album "The Gang's All Here".
Bio: Herman
DYSKOGRAFIA:
1989 - Skid Row
1991 - Slave To The Grind
1994 - Subhuman Race
2003 - Thickskin
2006 - Revolutions Per Minute
2022 - The Gang's All Here
|