|
Początki grupy sięgają 1976 roku kiedy to bracia Jon i Criss Oliva przekształcili stary kurnik na salę prób. Na początku grali covery znanych zespołów takich jak Black Sabbath, Deep Purple, ZZ Top, początkowo Jon śpiewał i grał na gitarze, a Criss na basie lecz szybko uległo to zmianie.
W 1977 roku Jon wstąpił do zespołu Metropolis gdzie grał na gitarze, śpiewał i grał na klawiszach. Następnie Jon zaangażował się w projekt Alien, który po pewnym czasie przekształcił się w Avatar i dołączył do nich Criss. Kolejnymi osobami które zasiliły szeregi zespołu byli perkusista Steve Wacholz i w 1981 basista Keith Collins. W tym też roku dwa pierwsze utwory Avatar były grane w radiu. Następnym krokiem jest podpisanie kontraktu z wytwórnią Par Records pod skrzydłami której wydają pierwszą EP'ke "City Beneath The Surface". Po tym wydawnictwie wytwórnia wykłada kolejne 3 tyś dolarów na pełny album. Jednak przed tym jak pierwsze egzemplarze promocyjne miały być rozesłane do prasy, okazało się że w Europie istnieje już zespół o takiej nazwie i wydał już płytę, więc po kilku godzinach rozważań powstałą nazwa Savatage. W 1983 roku pojawia się pierwsze wydawnictwo zespołu "Sirens". Płyta zawiera 9 kompozycji, które przypominają brytyjski heavy metal, lecz słychać w nich powiew świeżości, a tytułowy utwór jest już dzisiaj totalnym klasykiem.
Album zbiera bardzo dobre recenzje, dzięki czemu zagrali pierwszy koncert u boku zespołu Zebra, gdzie zostali zauważeni przez Jasona Floma z Atlantic, po wysłuchaniu i kilku rozmowach chłopaki dostają się pod skrzydła Atlantic Records. Jednak Par wydal jeszcze w 1984 roku EP'ke "The Dungeons Are Calling" zawierającą resztę utworów, które zostały nagrane na sesji do "Sirens" a nie zmieściły się na płycie.
Rok później ukazuje się "Power Of The Night", który jest rozwinięciem stylu z poprzednich wydawnictw, oraz cechuje go dużo lepsze brzmienie. Po wydaniu albumu ruszają w trasę koncertową (Monster of The Universe), oraz dochodzi do pierwszej zmiany w składzie, zespół opuszcza Keith Colins, a zastępuje go Johnny Lee Middleton, basista grupy Lefty.
Niedługo po tej zmianie muzycy zabierają się za nagrywanie swojego 2 albumu, a mowa tu o "Fight For The Rock", który to według większości fanów (w tym i mnie) jest uważany za najsłabszy album grupy. Płyta jest zdecydowanie lżejsza od poprzedników.
Jak łatwo było się domyśleć na trasie promującej to wydawnictwo, granych było większość starych kawałków, a grali m.in. przy takich zespołach jak Metallica czy Kiss, oraz jako support Motorhead w Europie. Po tej trasie nowym producentem zespołu został Paul O'Neill, który jest związany z zespołem do dzisiaj i bierze czynny udział w pisaniu utworów i nie tylko.
Dzięki tej współpracy w 1987 roku ukazuje się "Hall Of The Mountain Kings", w którym to zespół pokazuje na co go stać. Album zdecydowanie bije swoich poprzedników i to pod każdym względem. Criss udowadnia, że jego umiejętności nie maja granic, a Jon wspina się na wyżyny swych wielkich możliwości.
Wtedy właśnie zostają zarejestrowane pierwsze dwa teledyski "Hall Of The Mountain Kings" i "24 Hours Ago".
W trasę wyruszyli u boku takich sław jak Dio i Megadeth, a do zespołu dołączył gitarzysta Chriss Caffery. Nie dokończyli jednak trasy z powodu nadużycia alkoholu przez Jona, który musiał udać się na odwyk, gdzie napisał część materiału na kolejny album.
W 1989 roku przychodzi przełom w historii Savatage, ponieważ ukazuje się nowe dziecko zespołu pod tytułem "Gutter Ballet", o zespole robi się naprawdę głośno. Tego albumu nie da się opisać słowami, po prostu trzeba się oddać jego niesamowitej magii. Jon w końcu zaczął na szerszą skalę wykorzystywać swój talent gry na pianinie. Znajduje się tu m.in. genialny Gutter Ballet czy spokojne arcydzieło w postaci "When The Crowds Are Gone". Wszystkie kompozycje są nieprzeciętne.
Nagrano kolejne dwa teledyski "Gutter Ballet" i "When The Crowds Are Gone". Rok później zespół wyrusza na długą dziewięciomiesięczną trasę koncertową po całym świecie, oraz występuje u boku Testament i King Diamond. Po tej trasie grupę opuszcza Chriss Caffery.
Zespół jednak po ogromnym sukcesie "Gutter Ballet" nie spoczął na laurach, jego następny album jeśli nie przebił artystycznie swojego wielkiego poprzednika to przynajmniej mu dorównał. A jest to koncept album opowiadający historie D.T. Jesusa. "Street A Rock Opera" jest albumem zdecydowanie bardziej klimatycznym od poprzednika, a Jon śpiewa tutaj bardziej emocjonalnie, gra Crissa też nie pozostawia tego obojętnie, wkłada on mnóstwo emocji w swą grę. Zespół nagrywa kolejne dwa teledyski "Jesus Saves" i "New York City Don't Mean Nothing".
Po zakończeniu trasy w 1992 roku opuszcza zespół Jon Oliva, a na jego miejscu pojawia się Zachary Stevens, spowodowało to nie tylko zmianę wokalisty. Ale również muzyki. W 1993 roku pojawia się "Edge Of Thorns" przez wielu uważany za najlepszą płytę zespołu. Zostały zrealizowane kolejne dwa teledyski "Edge Of Thorns" i "Sleep", a trasa koncertowa odbyła się m.in. z Overkill i Fates Warning.
Po zakończeniu trasy promującej "Edge Of Thorns" nadszedł najgorszy dzień w historii zespołu. 17.10.1993 roku w wypadku samochodowym spowodowanym przez pijanego kierowcę w wieku zaledwie 30 lat zginął Christopher Michael Oliva. Odszedł jeden z największych gitarzystów w historii. Rok później została wydana płyta "Handful Of Rain", przy której wspomógł zespół gitarzysta zespołu Testament - Alex Skolnick. Jest to bardzo dobry album rozwijający styl z "Edge Of Thorns". Album zamyka utwór poświęcony pamięci Crissa Olivy. Został też nakręcony teledysk "Handful Of Rain" Zespół opuszcza Steve Wacholz, a jego miejsce zajmuje Jeff Plate.
Zespół wyrusza w dwumiesięczną trasę, której zakończenie w Tokio zostało nagrane i wydane w rok później jako płyta i kaseta video "Japan Live '94". W 1995 rok oficjalnie do zespołu powraca Jon Oliva i Chriss Caffery, a drugim gitarzystą zamiast Alexa Skolnicka zostaje Al Pitrelli.
Jeszcze w tym roku nagrali kolejny album a był to "Dead Winter Dead", koncept album opowiadający o wojnie domowej w Jugosławii i o miłości Serba i Muzułmanki. Na płycie pojawia się sporo symfonicznych dźwięków, większość utworów jest śpiewana przez Zaka lecz Jon też użyczył swojego głosu w 2 utworach. Nakręcono też teledysk do "One Child" W 1996 roku Savatage wyrusza w kolejną trasę koncertową, która tym razem obejmuje także Europe i Japonie.
W tym też roku Paul O'Neill zakłada projekt Trans-Siberian Orchestra, a w Europie ukazuje się płyta koncertowa poświęcona Crissowi "Ghost In The Ruins", która rok wcześniej została wydana w Japonii pod tytułem "The Final Bell", zawiera ona utwory z lat 1987 - 1990. W listopadzie tego roku pojawia się w sklepach dwupłytowe wydawnictwo "From The Gutter To The Stage", jest to album zawierający kompozycje z wszystkich płyt Savatage (oprócz "Fight For The Rock"), a druga płyta zawiera niepublikowane wcześniej utwory.
W wigilie tego roku w USA ukazuje się album Trans-Siberian Orchestra "Christmas Eve And Other Stories", który odniósł niemały sukces. W roku 1997 zostaje wydana płyta "The Wake Of Magellan", jest ona kolejnym koncept albumem lecz dużo różni się od swego poprzednika, gdyż opowiada historię żyjącego współczesnego potomka słynnego żeglarza. Płytę cechuje zupełnie inny klimat, jest ona najbardziej symfonicznym dziełem Savatage, znajduje się tutaj m.in. genialny utwór instrumentalny "The Storm". Album okazał się ogromnym sukcesem i w 1998 roku zespół wyrusza w trasę koncertową, która objęła Europę, USA i Amerykę Południową. W tym roku pojawia się także drugi album Trans-Siberian Orchestra "The Christmas Attic" i ponownie cieszy się dużą popularnością.
W 1999 roku Chriss Caffery wraz z Mike'em Terraną, Henningiem Basse, Larsem Ratzem i Mathiasem Lange zakłada zespół Metallium i nagrywa bardzo dobry materiał w postaci "Millennium Metal - Chapter One", jednak Chriss rezygnuje z gry w zespole by poświęcić się tylko grze w Savatage. W tym roku rozpoczynają się też prace nad kolejnym albumem Trans-Siberian Orchestra, grupa rusza też na swoją pierwszą trasę koncertową w której udział biorą m.in. Chris Caffery, Jeff Plate, Johnny Lee Middleton i Al Pitrelli.
W następnym roku pojawia się świetny album Trans-Siberian Orchestra "Beethoven's Last Night". W tym samym roku szeregi Savatage opuszczają Zak i Al, dzięki czemu za mikrofon wraca wielki Jon Oliva. Na początku 2001 roku pojawia się "Poets And Madmen", jest to znowu koncept album, który tym razem opowiada o amerykańskim fotografie, robiącym zdjęcia w Afryce podczas wojny domowej. Po powrocie nie może się odnaleźć w normalnej rzeczywistości i trafia do szpitala psychiatrycznego. Zespół powraca do cięższej i bardziej agresywnej muzyki nie tracąc przy tym monumentalności z ostatnich płyt. Znajduje się tutaj m.in. genialny ponad 10 minutowy "Morphine Child" ze wspaniale nakładającymi się wokalami. Album ponownie stał się wielkim sukcesem i zawędrował z miejsca na siódme miejsce najlepiej sprzedających się albumów w Niemczech.
Jeszcze w marcu tego roku do zespołu dołączyli gitarzysta Jack Frost i wokalista Damond Jiniya. Zespół ponownie wyruszył w światową trasę m.in. u boku Judas Priest.
W tym roku zespół znowu wyruszył w kolejną trasę koncertową (podczas której prawdopodobnie został zarejestrowany materiał na zapowiadaną płytę koncertową), która objęła m.in. występ na Wacken Open Air 2002. I to na razie tyle, czekamy na kolejne albumy tego niesamowitego zespołu i niech grają nam jeszcze przez długie lata.
Niestety po zakończeniu trasy koncertowej w 2002 roku zespół zawiesił swoją działalność, a muzycy Savatage skupili się na projekcie Trans-Siberian Orchestra.
Organizatorzy festiwalu Wacken Open Air podczas edycji 2014 ogłosili, iż jedną z gwiazd w 2015 roku będzie zespół Savatage! Wackeński koncert okazał się wielkim sukcesem, a zespół zawojował (po raz pierwszy w historii festiwalu!) obie główne sceny jednocześnie!
5 kwietnia 2017 roku zmarł Paul O'Neill - wieloletni producent i współtwórca sukcesu Savatage i Trans-Siberian Orchestra.
Bio: AragonrBG
DYSKOGRAFIA:
1983 - Sirens
1985 - Power Of The Night
1986 - Fight For The Rock
1987 - Hall Of The Mountain King
1989 - Gutter Ballet
1991 - Streets
1993 - Edge Of Thorns
1994 - Handful Of Rain
1995 - Dead Winter Dead
1995 - Japan Live 94
1997 - The Wake Of Magellan
2001 - Poets And Madmen
|
