W 1990 roku gitarzysta i wokalista Fredrik Mannberg utworzył zespół, który nazwał Necronomic. Pomimo dużych doświadczeń grupa musiała ciężko pracować. Niektórzy muzycy nie byli przygotowani do tak wyczerpującej pracy i postanowili opuścić zespół. Pod koniec roku 1990 dwóch pozostałych członków (Fredrik i perkusista Tommy Eriksson) zdecydowali się kontynuować działalność zespołu, przyjęli nowego basistę Nilsa Erikssona i zmienili nazwę grupy na Nocturnal Rites.
W 1991 roku zespół wydał jedyną oficjalną taśmę demo zatytułowaną "The Obscure", która zawierała cztery utwory. Pojawiło się kilka propozycji kontraktu od nieznanych podziemnych firm fonograficznych, zespół zdecydował się poczekać na lepsze propozycję i nie podpisał żadnego kontraktu. W wolnych chwilach muzycy pisali nowe utwory, które były bardzo odległe od ówcześnie panującego stylu czyli brutalnego death metalu, ich utwory były przepełnione wielką dawką melodii i harmonii. Nadchodziły kolejne propozycje kontraktu, lecz zespół nadal nie zdecydował się na jego podpisanie. Perkusista Tommy Eriksson opuścił zespół, zastąpił go Ulf Adnersson. Grupa zdecydowała się przyjąć drugiego gitarzystę Mikaela Söderströma.
Przez cały 1993 rok grupa pisała nowe utwory, styl zbliżył się jeszcze bardziej do tradycyjnego heavy metalu z wpływami Iron Maiden i Judas Priest. Pod koniec 1993 roku uzbierało się wystarczająco dużo materiału by myśleć o płycie. Jednakże wokal Fredrika nie pasował do muzyki zespołu. Rozpoczęto poszukiwania właściwego wokalisty. Znaleziono utalentowanego i doświadczonego wokalistę Andersa Zackrissona.
Zespół w pełnym składzie coraz bardziej myślał o debiutanckim krążku, rozpoczęto rozsyłanie taśm promocyjnych, jedna z nich trafiła do szwedzkiej firmy Dark Age's, z którą to grupa podpisała kontrakt.
Pod koniec 1994 roku zespół ogrywał nowy materiał a Dark Age's podpisała kontrakt z Megarock Records, który zapewniał większą promocję zespołowi. W 1995 roku ukazał się debiutancki album grupy zatytułowany "In A Time Of Blood And Fire". Muzycznie album był bardzo dobry, problemy z promocją skazały tą płytę na zapomnienie. Mikael Söderström zdecydował się opuścić zespół, jego miejsce w zespole zajął Nils Norberg.
Jesienią 1997 roku druga płyta "Tales Of Mystery And Imagination" została wydana w Japonii. Kiedy Dark Age's nie radziła sobie z wydawaniem płyt Megarock rozpoczęła poszukiwania firmy, która wydawała by płyty zespołu w Europie, ostatecznie grupa podpisała kontrakt z wytwórnią Century Media. Album, który na początku ukazał się w Japonii, został wydany w 1998 roku również w Europie.
W lutym 1999 roku ukazał się kolejny trzeci album grupy - "The Sacred Talisman". Po nagraniu albumu grupa wyruszyła na trasę z Nevermore, Lefay i Sacred Steel. Po powrocie do domu zespół od razu zabrał się za pisanie nowego materiału.
We wrześniu 2000 roku światło dzienne ujrzał kolejny album grupy zatytułowany "Afterlife". Na płycie słyszymy nowego wokalistę - Jonny'ego Lindkvista. Muzycy jak zwykle grają kilka koncertów i zabierają się za pisanie nowych numerów. Dwa lata po "Afterlife" na rynek trafia kolejny krążek. "Shadowland", bo tak album zostaje zatytułowany to wyraźny krok w przód jeżeli chodzi o kompozycje Nocturnal Rites. Jonny wyraźnie okrzepł, reszta kapeli bardziej zgrała się z nowym śpiewakiem i efekty widać od razu.
2004 rok to kolejny album Szwedów. "New World Messiah" zdobi bardzo ładna okładka zaprojektowana przez rosyjskiego artystę - Leo Hao. Muzycznie to Nocturnal Rites na wysokim poziomie. Krążek może delikatnie słabszy od poprzednika, ale i tak bardzo dobry. Warto posłuchać.
W lutym ukazuje się kompilacja "Lost In Time: The Early Years Of Nocturnal Rites" upamiętniająca 10-lecie zespołu. Znalazły się na niej zremasterowane dwa pierwsze albumy i kilka bonusów.
W tym samym roku muzycy wydają kolejny krążek, kolejny tak samo dobry jak poprzednicy. "Grand Illusion" to najkrócej mówiąc 100% Nocturnal Rites, kto lubi poprzednie płyty formacji, tą też pokocha. W 2007 roku ukazała się płyta "The 8th Sin", a Nils Norberg opuścił zespół. W jego miejsce zatrudniony został Christoffer Rörland.
Z zespołu odszedł również gitarzysta Chris Rörland, a jego miejsce zajął Per Nilsson. Z nowym gitarzystą na pokładzie zespół nagrał płytę "Phoenix", która na sklepowe pólki trafiła w 2017 roku. Dziesięć lat po poprzedniczce.
Bio: Krzysiek
DYSKOGRAFIA:
1995 - In A Time Of Blood And Fire
1998 - Tales Of Mystery And Imagination
1999 - The Sacred Talisman
2000 - Afterlife
2002 - Shadowland
2004 - New World Messiah
2005 - Lost In Time: The Early Years Of Nocturnal Rites [Comp.]
2005 - Grand Illusion
2007 - The 8th Sin
2017 - Phoenix
|