|
Po odejściu w 1993 roku z death metalowego zespołu Ceremonial Oath gitarzysta Oscar Dronjak założył własny projekt, który nazwał HammerFall i po niedługim czasie zaprosił do wspólnego grania Jespera Strömblada (muzyka In Flames). Obaj zadecydowali, że Hammerfall będzie projektem, a nie pełnometrażowym zespołem, ale postanowili poszukać muzyków, którzy chcieliby z nimi grać. Zwerbowali do wspólnego grania następujących muzyków: Niklasa Sundina (gitarzystę), Mikaela Stanne'a (wokalistę) z grupy Dark Traquillity i Johana Larssona (basistę).
W roku 1996 HammerFall po raz pierwszy dotarł do półfinału przeglądu Rockslaget podczas, którego zagrali "Steel Meets Steel", "Unchained" i cover Judas Priest "Breaking The Law". Wokalista Michael zdecydował się odejść. Muzycy zaczęli szukać nowego wokalisty, ich poszukiwania zakończyły się sukcesem, mieli zamiar dołączyć do zespołu Joacima Cansa. Rozmowa telefoniczna zakończyła się sukcesem i Joacim stał się pełnoprawnym członkiem zespołu. Podczas Rockslaget, kumpel chłopaków z zespołu zarejestrował ich występ i powstała taśma z dwoma kawałkami live, powędrowała do Roela van Reijmersdala prezesa firmy duńskiej wydawniczej Vic Records. Kawałki te spodobały mu się i zaproponował zespołowi kontrakt. W rezultacie lato i jesień tego olimpijskiego roku zespół spędził na pisaniu i doskonaleniu nowego materiału. Debiutancki album zatytułowano "Glory To The Brave".
W styczniu 1997 roku Joacim i Oscar zadecydowali, że HammerFall nie będzie już więcej projektem ale w 100% prawdziwą, normalną kapelą. Każdy z muzyków musiał zadecydować, czy będzie grał tylko w HammerFall czy pójdzie w swoją drogę. Oczywiście Jesper i Gleen zdecydowali się grać dalej w swojej macierzystej kapeli In Flames. Zastąpili ich Patrik Rafling, który nagrał perkusję podczas realizacji "Glory To The Brave" i Stefan Elmgren. Obaj byli członkami pierwszego zespołu Joacima - Highlander. Oscar nie wrócił do Crystal Age. Po niedługim czasie jeden z najlepszych niemieckich wydawców muzyki metalowej Nuclear Blast zwrócił się do Vic Records z propozycją przejścia zespołu do Nuclear Blast. Spotkanie zakończyło się przejęciem licencji na wydanie debiutanckiego "Glory To The Brave" i kontraktem na następne cztery albumy, które zespół wyda dla Nuclear Blast. Rozpoczęto pracę nad nowym albumem.
Nuclear Blast poszukiwało odpowiedniego sposobu, który mógłby promować nie tylko muzykę ale i zespół. Dlatego zostały nagrane dwa teledyski na początku maja 1997 roku - "Glory To The Brave" i "HammerFall". Zostały nakręcone w pobliżu małego szwedzkiego miasteczka Mora. Pracę nad teledyskami wykonywała i nadzorowała firma Alfen Productions. Promocyjny singiel z utworami "Glory To The Brave", "HammerFall", "Steel Meets Steel", "I Believe" i "The Dragon Lies Bleeding" został wyprodukowany i rozprowadzany po całym świecie. Na okładce jest błąd ponieważ w spisie kawałków jako czwarty widniej "Stone Cold" a w rzeczywistości jest to "The Dragon Lies Bleeding". Okładkę tego singla zaprojektował legendarny rysownik Andreas Marschall, który rysuje dla takich zespołów jak Blind Guardian, Running Wild czy U.D.O., po zaprojektowaniu singla został poproszony o narysowanie okładki do dużej płyty. Andreas zjawił się po tygodniu z ukończoną okładką i zaprezentował efekty swojej pracy. W maju dołączył do HammerFall nowy muzyk, Magnus Rosen (basista), był sławnym muzykiem pracował z różnymi kapelami: Billionaires Boys Club i Keegan. Magnus udowodnił, że jest niezastąpionym basistą i będzie wspaniałym uzupełnieniem sekcji rytmicznej zespołu. Po przyjęciu Magnusa do HammerFall skład stał się kompletny.
Nikt w Nuclear Blast nie spodziewał się, że heavy metalowy zespół osiągnie sukces i uzyska rozgłos. Tym bardziej były to lata dziewięćdziesiąte, królował wtedy black i death metal. Ale mylili się "Glory To The Brave" został albumem miesiąca w Rock Hard Magazine i Heavy Order Was? czyli w dwóch najlepszych niemieckich magazynach metalowych. Dostał odpowiednio oceny 10 na 10 i 11 na 12 możliwych punktów do zdobycia. Album zadebiutował na 38 miejscu niemieckiej lisy przebojów, na takiej wysokiej pozycji nie zadebiutował w Niemczech żaden zespół metalowy. W całej Europie wszystkie ważniejsze magazyny okrzyknęły prawie jednogłośnie debiut HammerFall, albumem miesiąca. Zespół stał się znany, pokochali go fani w całej Europie.
Nowe video do "Glory To The Brave" nakręcono w sierpniu i wydano nowy singiel. Zawierał radiową wersję tytułowej kompozycji i cover Stormwitch "Ravenlord", krążek zawierał także nagrane podczas Wacken "The Metal Age". Liczba sprzedanych kopii albumu na całym świecie dochodzi blisko 100000 sztuk. Ten rok był obfitujący w wydarzenia dotyczące HammerFall, jako upominek na święta zespół został nominowany do szwedzkich nagród muzycznych, w kategorii najlepszy zespół Hard Rockowy. Mimo to, że nagroda powędrowała do innego zespołu, z tego roku zespół mógł być bardzo zadowolony.
Nagrania nowej płyty rozpoczęły się 27 kwietnia 1998 roku, każdy czekał z utęsknieniem na drugi album szwedzkiej grupy. Utwory pisali Oscar i Joacim. Również trochę riffów napisał Jesper, ale było to już znacznie mniej muzyki niż na "Glory To The Brave". Po 40 dniach spędzonych w Freedman Studio zespół nagrał "Legacy Of Kings". Była to ciężka robota, ale się opłacało. W rezultacie nagrali bardziej dojrzały album niż debiutancki. Gitarzyści przywiązywali uwagę nawet do najdrobniejszego dźwięku, co w rezultacie dawało znakomite brzmienie każdej części utworu. Produkcją zajęli się Fredrik Nordström i Oscar Dronjak, nad produkcją wokali czuwał Joacim Cans.
3 sierpnia wydano pierwszy singiel z "Legacy Of Kings", znajdowały się na nim utwory "Hedding The Call"- klasyczny heavy metalowy utwór, cover zespołu Picture i trzy utwory live zarejestrowane podczas koncertu, który odbył się 30 stycznia w Göeteborgu. Singiel zadebiutował na niemieckiej liście przebojów na 48 miejscu i utrzymał się na liście przez trzy tygodnie. Sprzedano prawie 20.000 tyś. kopii tego singla. Dla porównania jeden z najlepszych niemieckich metalowych zespołów Blind Guardian wydał singiel "Mirror, Mirror", który zadebiutował na 44 miejscu, ale spadł z listy w następnym tygodniu. Był to niewątpliwie przełom w HammerFall i Nuclear Blast.
Latem zespół został zaproszony do udziału na trzech trybut albumach, trybutów dla herosów z ich dzieciństwa. Rock Hard i Century Media zaskoczone popularnością trybutu dla Judas Priest "Judas Priest: Legends Of Metal" postanowiły wydać trybut album dla innej rockowej sławy Ronniego Jamesa Dio. Na ten album HammerFall nagrał utwór "Man On The Silver Mountain" z pierwszego albumu Rainbow. Nuclear Blast postanowił wydać trybuty dla Accept i Helloween. "Head Over Heels" z "Balls To The Wall" i "I Want Out" z "Keeper Of The Seven Keys part 2" powędrowały na te wydawnictwa. Covery nagrano w Hamburgu w Hansen Studio. Sesja rozpoczęła się w październiku, gościnnie wystąpił AC fan Cozy Powella, który zagrał "Man Of The Silver Mountain". Kai Hansen pomógł w nagrywaniu "I Want Out" (zagrał na gitarze i trochę pośpiewał), a "Head Over Heels" został zarejestrowany przy pomocy Udo Dirkschneidera. Nie potrzeba mówić jaką radość sprawiło śpiewanie i granie z takimi sławami. Zespół nabrał również nowego doświadczenia, co z pewnością przyda się podczas następnej trasy.
15 października zespół rozpoczął światową trasę. Na początku zespół supportował Deep Purple na dwóch koncertach w Kopenhadze i Sztokholmie. Ale prawdziwy tour zaczął się na placu w Hamburgu, gdzie HammerFall, Primal Fear, Labyrinth i Pegazus zagrali koncert marzeń. Publiczność domagała się bisu podczas koncertu HammerFall, i wtedy na scenę wyszli Kai Hansen i Dirk Schlachter (Gamma Ray) i razem z zespołem odśpiewali "I Want Out". Trasa dotarła do następujących krajów: Niemcy, Austria, Włochy, Szwajcaria, Węgry, Holandia i Belgia. Po ostatnim koncercie w Longhorn w Stuttgarcie, zespół wyruszył w pięciotygodniową trasę z Death, zagrał z nią 28 koncertów. Ta trasa okazała się wielkim sukcesem.
Po krótkiej przerwie na Święta Bożego Narodzenia, zespół wyruszył do Japonii, i w styczniu dał tam parę koncertów. Pobyt w Japonii jest dla każdego zespołu wielkim przeżyciem, znakomita reakcja fanów i nienaganna organizacja koncertów to czynniki, które przyciągają wiele sławnych zespołów. Dzień po pierwszym koncercie zespół wrócił nad brzegi Szwecji. Tam podpisał kontrakt ze światowej sławy firmą Shure Brothers nagłaśniającą koncerty, dostarczająca mikrofony i wszystkie rzeczy potrzebne podczas występu. Taki kontrakt poza HammerFall miała tylko bardzo popularna w Szwecji grupa Arvingarna (grająca muzykę dance). Potem wrócił do Japonii aby dokończyć trasę. Następnie były koncerty w Szwecji, potem grupa odwiedziła resztę Skandynawii. Ale takie kraje jak Hiszpania czy Francja nie mogły być zapomniane. Do HammerFall dołączył zespół Edguy i razem mieli zagrać cztery koncerty w Szwecji a potem jechać do Francji Hiszpanii. Lecz niestety Joacim pod koniec trasy po Szwecji złapał poważną infekcję gardła i musiał zostać w domu, nie mógł mówić, a co dopiero śpiewać. Magnus również złapał tę chorobę, reszta grupy także borykała się z drobnymi dolegliwościami. Połowa grupy została przykuta do łóżka. Następne koncerty zespół musiał odwołać, sytuacja stała się beznadziejna. Nie zostały one odwołane, ale przełożone na inny termin. Zespół musiał przyznać z żalem że nie zagra w Grecji.
Marzec zbliżał się do końca, Magnus, Joacim, Oscar i menadżer AC, pozwolili sobie na kilka dni wakacji, na pięknym brazylijskim wybrzeżu. HammerFall zagrał w stolicy Brazylii Sao Paolo dwa normalne koncerty i jeden akustyczny. Fani zachowywali się jak szaleni, atmosfera była fantastyczna. Potem zespół odwiedził jeszcze dwa kraje Ameryki Południowej, Chile gdzie HammerFall wystąpił jako gwiazda na festiwalu obserwowanym przez dwieście tyś. ludzi. Potem była Argentyna, scena była usytuowana dobre trzy metry nad ziemią, muzycy mieli uczucie że występują dla stada głodnych lwów. Po wyczerpujących koncertach zespół udał się do domu na odpoczynek.
Po wyczerpującym koncertowaniu i udanej trasie zespół spotkał się razem i zaczął dyskutować nad postawą poszczególnych muzyków w czasie trasy. Wszyscy doszli do wniosku że Patrik nie spełnia wymagań zespołu i powinien ustąpić miejsca innemu muzykowi, który bardziej byłby zaangażowany w zespół. Patrik musiał odejść. Anders Johansson, dobry przyjaciel Magnusa wypełnił pustkę po Patriku. Anders miał tymczasowo zastępować Patrika podczas letnich koncertów. Ale po krótkim czasie atmosfera w zespole była świetna i postanowiono że Anders będzie nowym pałkerem HammerFall. W sierpniu przyjął ofertę muzyków i zespół był już w komplecie. Jego profesjonalne granie na perkusji i doskonałe poczucie humoru bardzo podniosło rangę grupy. Jest to bardzo znany perkusista, występował w połowie lat osiemdziesiątych z Yngwie Malmsteenem. Anders udzielał się na ponad 100 albumach. Jest bratem klawiszowca ze Stratovarius Jensa Johanssona. Ojciec Andersa był bardzo znanym jazzowym pianistą w Szwecji.
Przez trzy kolejne miesiące HammerFall występował co weekend na jakimś festiwalu. Zespół wybrał się również na północ Szwecji, gdzie warunki do grania koncertów są straszne, jest bardzo zimno i wieje silny wiatr, ale zespół zrobił to dla fanów. Zagrali w Hiszpanii (Eurometal '99), Włoszech (Gods Of Metal), Szwecji (Sveden Rock Festival, Hultsfredsfestivalen), Danii (Roskilde) i w Niemczech (Bang Your Head IV). Punktem kulminacyjnym był występ na sierpniowym festiwalu Wacken Open Air. The Templar World Crusade skończyła się występem w Göeteborgu. Skończyła się długa trasa która dotarła do 20 krajów na całym świecie, na każdym kontynencie.
Nuclear Blast postanowił wydać nagrane niedawno covery w Hansen Studio jako mini album. Zatytułowano go "I Want Out", na wersji kompaktowej tego albumu został dodany videoclip do utworu "Glory To The Brave" (Pierwszy teledysk). W tym samym roku Nuclear Blast wydał kasetę video jak również DVD "The First Crusade", która jest przekrojem działalności zespołu.
9 października 2000 roku fani cieszyli się nową płytą HammerFall, zatytułowano ją "Renegade". Znalazło się na niej 10 wspaniałych utworów w tym jedna ballada i utwór w całości instrumentalny. "Renegade" potwierdziło że HammerFall to jeden z najlepszych heavy metalowych grup w historii tej muzyki. Potwierdziła to również sprzedaż płyt. Grupa wyruszyła na długą trasę koncertową, odwiedziła większość państw gdzie heavy metal jest popularny (w tym także Polskę). Jako supporty dla HammerFall grały dwie kapele Virgin Steele i niemiecki Freedom Call.
Jak się można było domyślać, grupa uzbierała sporo materiału video by móc z tego zmontować nowy album DVD. Jak zresztą mówił sam Oscar, kamerę zabierali praktycznie wszędzie, a że byli i grali w wielu miejscach na świecie, możemy się spodziewać całkiem niezłego materiału. Wydanie tego wydawnictwa planowano na gwiazdkę 2001, jednak w trosce o dobrą jakość fani będą musieli poczekać ok. 2 miesiące. Chodzą słuchy, że luty 2002 to ostateczna data premiery.
Po długiej trasie, serii wielkich festiwali i pracy nad DVD, muzycy muszą trochę odpocząć, ale z przecieków wiadomo, że pracują już nad nowym materiałem - to jest tempo. Chodzą plotki, że nowy krążek grupy ukaże się już pod koniec 2002 roku. Nie miałbym nic przeciwko temu, biorąc pod uwagę, że po znakomitych koncertach grupa może mieć zapał do pracy i stworzyć kolejne heavy metalowe arcydzieło, a że pomysłów im nie brakuje udowodnili na poprzednich płytach.
Wreszcie na rynku pojawia się nowy album kapeli. "Crimson Thunder" bo tak właśnie zatytułowany został czwarty duży krążek przynosi ze sobą kolejne heavy metalowe hymny. Bez wątpienia pod względem brzmienia jest to najlepszy krążek HammerFall.
Wielka trasa jaką zespół zagrał promując "Crimson Thunder" przyniosła pierwszą w historii zespołu płytę live. "One Crimson Night" to dwa krążki wypełnione po brzegi klasycznym heavy metalem.
Kolejna płyta formacji zatytułowana "Threshold" ukazała się w marcu, zespół wrócił do tego co potrafi najlepiej, niesamowitych heavy metalowych hymnów. Nawet krytycy, którzy przy okazji poprzedniego albumu kręcili nosem odnosili się do "Threshold" bardzo pozytywnie.
6 marca 2007r. grupę opuścił basista Magnus Rosén. Na jego miejsce 10 kwietnia powrócił Fredrik Larsson. Już z nim grupa zarejestrowała kilka nowych numerów na składankowy album "Steel Meets Steel - Ten Years Of Glory".
W 2009 roku ukazał się kolejny album studyjny, który otrzymał tytuł "No Sacrifice, No Victory". Zespół opuścił Stefan Elmgren (który na nowej płycie nagrał tylko 2 sola), a jego miejsce zajął Pontus Norgren.
W maju 2011 roku ma premierę ósmy studyjny album HammerFall, który otrzymał tytuł "Infected". Zespół miał małe problemy z okładką, gdyż pierwszy zamiar okazał się zbyt podobny do logo zespołu formacji Biohazard. Płyta przyniosła małą rewolucję w stylu grania i tematyce tekstów. Fani nie do końca zaakceptowali taką odmianę i płyta spotkała się z umiarkowanym przyjęciem. Dodatkowo po zakończeniu trasy promującej i ograniu letnich festiwali w 2012 roku zespól postanowił zrobić sobie przerwę do końca 2013 roku.
Planowana przerwa w działalności zaowocowała nową płytą, która otrzymała tytuł "(r)Evolution" na której zespół powrócił do swoich korzeni. Pod koniec roku z HammerFall odszedł perkusista Anders Johansson, a jego zastępcą został David Wallin. Muzycznie i tekstowo mamy powrót do przeszłości i po "rewolucji" z poprzedniego albumu nie ma śladu.
Rok 2016 przynosi płytę "Built to Last" na której HammerFall gra po prostu swoje. W tym samym roku zespół opuszcza perkusista Wallin, a jego miejsce zajmuje Johan Kullberg. Rok później następuje zmiana powrotna i Wallin ponownie zajmuje stolik za bębnami.
W 2019 roku na festiwalu Wacken Open Air światową premierę ma klip do singlowego "(We Made) Sweden Rock", który zapowiada płytę "Dominion". Krążek na sklepowe półki trafił 16 sierpnia i spotkał się z bardzo ciepłym przyjęciem przez fanów. W 2020 roku 19 lutego odbył się krakowski koncert HammerFall na którym Joacim Cans świętował swoje 50-te urodziny! A w październiku na sklepowe półki trafiła koncertowa płyta "Live! Against the World". Jest to zapis występu HammerFall z 15 lutego 2020 roku w niemieckim Ludwigsburgu.
Początek roku 2022 przynosi dwunastą studyjną płytę o tytule "Hammer of Dawn".
Bio: Krzysiek
DYSKOGRAFIA:
1997 - Glory To The Brave
1998 - Legacy Of Kings
2000 - Renegade
2002 - Crimson Thunder
2003 - One Crimson Night
2005 - Chapter V: Unbent, Unbowed, Unbroken
2006 - Threshold
2007 - Steel Meets Steel - Ten Years Of Glory
2009 - No Sacrifice, No Victory
2011 - Infected
2014 - (r)Evolution
2016 - Built to Last
2019 - Dominion
2020 - Live! Against the World
2022 - Hammer of Dawn
|
